gatre*barana

کمانگیر



دیگر همه جا نقش رخت هست پدیدار

هم در سر و هم در دل و هم بر در و دیوار

*

صیاد دلم تا که تو را دید همان دم

در دام نگاهت شد و , شد سخت  گرفتار

*

من شاعر شهنامه چشمان تو هستم

هر شب بچرانم ز غزل , رخش به پندار

*

از آن " الشَّجر الاَّ خضَرِ نارا " که بدیدم

تا روز قیامت نشوم عاقل و هشیار

*

صد حیف , ز دلدادگیم سهم من این شد

تا از در و دیوار شوم از تو خبردار

*

یارب شده ام یونس و در کام نهنگم

دل خسته و دلسوخته و تشنه دیدار

*

از کینه این قوم بد اندیش به جانم

هر دم برسد تازه رسی از پی آزار

*

در عالم ما سوته دلان قاعده این است

جاوید چو منصور شدن , کشته بر این دار

*

فرمود چنین عارف فرزانه به دیوان

حافظ ز سر صبر بشد  یار وفادار

*

از چاه مکن ناله دگر یوسف مصری

فردا ز تو غوغا بشود بر سر بازار

*

زرین قد ما همچو کمان گشته ز این عشق

 فریاد ز چرخیدن این چرخ سیه کار.

*

( آرش زرین )







نغمه های شبانه

نیمه شبها به دلم شور و نوا می آید

در دلم باز نوایی به صدا می آید

*

باز یارب شده دریای دلم طوفانی

باز از نغمه دل بانگ عزا می آید

*

تا که شبها دل دیوانه پریشان گردد

بر لبم شعر و غزل جای دعا می آید

*

اشک از چشم و غزل در دل من میجوشد

اشک و شعرم همه بی چون و چرا می آید

*

حیرتا , دل تو مگر چشمه حیوان گشتی

کز دو چشمم همه دم آب بقا می آید

*

ترس بشکستن دل رفته دگر از یادم

بسکه در سینه من زلزله ها می آید

*

گر چه در پای تو سرها شده ای عشق فدا

این نه راهیست که هر بی سر و پا می آید

*

مرد خواهد که زند گامِ خلیل الهی

ور نه بر گام هوس ساده خطا می آید

*

صبر ایوب بوَد مونس عاشق , آری

مرد این راه به گرداب بلا می آید

*

همچو یعقوب بباید که بجویی ز نسیم

بوی پیراهن یوسف ز کجا می آید

*

یا که چون شمع بسوزی و ببینی که سحر

از تو خاکستر و دودی به هوا می آید

*

زانکه میثاق الستم می و معشوق بوَد

شور شوریده سران بر دل ما می آید

*

از تو ای عشق چنان سوخته زرین که دگر

مرگ در دیده او مرغ هما می آید

*

*

*

*

باز انگار کسی در دل من میگوید

کز دعاهای سحر عطر شفا می آید .

( آرش زرین )

ای دل به تنگدستی , عمری اگر نشستی

بر پای شعر و مستی , اندر جهان هستی



غمگین مباش هرگز , وز این تلاش هرگز

نامد خراش هرگز , بر جان می پرستی



گفتم به می پرستی , برگو ز راز هستی

گفتا ز غم چو جستی , نزد خدا نشستی



بر ما ز زهد زاهد , افشا شد این شواهد

در مسجد و معابد , دین است بت پرستی



از شیخ بند ظاهر , وین عارفان کافر

یک تن ز این مفاخر , از کس گرفته دستی ؟



دستی اگر گرفتند , گفتند در بهشتند

پای خدا نوشتند , هر گونه کار و کسبی



( آرش زرین )



شبی تا سحری

ای که رفتی و دگر از دل من بیخبری
چشم دارم که ز رفتن تو ببینی ثمری

تا که فرهاد تو گشتم بت شیرین لب من
تیشه ام غم شد و شد پیشه من دربدری

آتشی را که نشاندی تو ز رفتن به دلم
آنچنان سوخت که از من تو نیابی اثری

همنشین گشته دلم با غم و غوغای سحر
تا سحر نقش زدم روی تو را چون قمری

با امیدی که ببینم رخ زیبای تو را
خیره در ماه شدم از سر شب تا سحری

چشم بیخواب , مکن ناله و سیلاب مشو
ور نه اشکم بزند بر دل و جانم شرری

ای دلا وصلت معشوق نیابی تو , مگر
چشم پوشی ز جهانی و ز خود درگذری

گرچه از عشق بود جرم شکایت کردن
بیم دارم که ز این عشق تو جان در نبری

دلبرا بر دل زرین تو دوایی و شفا
دیرگاهیست ز بیمار خودت بیخبری

( آرش زرین  )



رویای حافظ

عاقبت خواجـه شبــی آمد و هشیارم کــرد
درد من دیـد و دوا بـر دل بـیمــارم کـــرد

 
شـیخ عارف که ز احـــوال دلـم آگـه بــود
پرده از چهره بر افکند و گـــرفتارم کـرد

 
خواب دیدم به لبش نــــغمه داوودی بــود
گــو مــسـیحا نفسی آمـــد و بـیدارم کـــرد

 
نقش بر چشم سیاهش زده افسونـــگر شب
حـلقه بر طُـــره طـــرّار که بر دارم کــرد

 
غنچه از رنگ لبش شرم شکفتن میکرد
از هــمان دم که نـگاهی به لب یارم کـرد

 
ماه در پرده فرو رفته و مهتاب به خواب
تا که او گوشـه چشمی به شب تـارم کرد
 

خلق دنیا شده مجــنون ره خواجـه عشق
خوی لـیلا صــفتش شُــــهره بـازارم کرد

 
حور از حسن جمالش شده انگشت به لب
پس عجب نیست که اینگونه خریدارم کرد

 
شرح رویا نتــوانم که بـــگویـم به کــلام
آنچــه گـفتـــم دم اســتاد به گــفتارم کــرد

 
خوانده بودم غزل خواجه سحر جای نماز
خـواجـه این دید و پـسـندید و سـزاوارم کرد

حـافـظم کرد نظـر تا مـس مـن زرین شـد
عشق آموخت , سپس محرم اسرارم کرد

( آرش زرین )