Ktoś kiedyś zadał mi pytanie - "Dlaczego jesteś dobra? Przecież wokół tyle zła, podłości, zawiści w ludziach i jeszcze ta głupia teoria, że dobro zawsze wraca.
Nie wraca. Do mnie nic nie wróciło.""No cóż...lubię taka być." - odpowiedziałam."
Czynienie dobra daje mi siłę i pewnego rodzaju poczucie władzy nad światem. Ja go kreuje. Ulepszam.
Mam wpływ na to jaki chcę by był. A marzę by był ciepły, przyjazny i dobry.
I chociaż mój drobny gest, uczynek to maleńki trybik w potężnej machinie zła i chaosu, to daje mi to poczucie spełnienia.
Ciepła w sercu. Bo dobro ogrzewa. Rozświetla. Raduje. Zmienia. Na lepsze. Nie tylko mój świat.
Zmienia też świat tego, który otrzymał ode mnie coś dobrego. I uwierz, że nie ma na tym globie nic piękniejszego i potężniejszego, niż czyjś nieśmiały uśmiech lub skromna łza na policzku z powodu (nie)zwykłego odruchu człowieczeństwa."
